آیا افراد می توانند به بیماری های مقاربتی از طریق نیش پشه مبتلا شوند؟

انتقال بیماری مقاربتی از طریق پشه و دیگر حشرات شاید دغدغه بسیاری از مردم باشد ما در این مقاله از داروخانه تینا به طور مفصل به این موضوع پرداخته ایم . اما در ابتدا بیایید ببینیم پاسخ به این سوال چیست؟

خیر، هیچ تحقیقی درباره پشه ها وجود ندارد که بتواند عفونت های مقاربتی (STIs) را منتقل کند. با این حال، آنها می توانند بیماری هایی مانند مالاریا، زیکا و تب دنگی را منتقل کنند.

پشه چگونه بیماری را منتقل میکند؟

پشه ها حشرات کوچکی هستند که می توانند برخی از بیماری ها را به انسان منتقل کنند. پشه‌های ماده دارای قسمت دهانی لوله‌ای هستند که به آن پروبوسیس می‌گویند. آنها از این طریق برای سوراخ کردن پوست انسان و حیوانات برای مکیدن خون استفاده می کنند. آنها از مواد مغذی خون میزبان برای تولید تخم استفاده می کنند.

پشه ماده در حین دریافت غذای خون از میزبان، بزاق خود را به پوست تزریق می کند. بزاق آن از لخته شدن خون جلوگیری می کند و به آن اجازه می دهد خون را بخورد. پشه ها به طور طبیعی حامل عفونت نیستند، اما می توانند پس از نوشیدن خون حاوی عفونت، آنها را به دست آورند. یک پشه می تواند به عنوان ناقل تعدادی از بیماری ها عمل کند و آنها را به انسان منتقل کند.

آیا پشه ها می توانند HIV را منتقل کنند؟

خیر، امکان ابتلای فرد به اچ آی وی از نیش پشه وجود ندارد. دلایل متعددی وجود دارد که چرا HIV از طریق نیش پشه قابل انتقال نیست:

یک فرد به طور معمول HIV را از طریق انتقال مایعات بدن حامل عفونت به دست می آورد. زمانی که پشه فردی را نیش می زند، خون آخرین فردی را که نیش زده است تزریق نمی کند. آنها فقط بزاق خود را برای جلوگیری از لخته شدن خون تزریق می کنند. بنابراین، پشه هرگز خون HIV مثبت را به فرد دیگری منتقل نمی کند.

برخلاف سایر بیماری هایی که پشه می تواند منتقل کند، HIV قادر به تکثیر در روده پشه نیست. در انسان، HIV از نوعی گلبول سفید به نام سلول های CD4 برای تکثیر استفاده می کند. از آنجایی که هیچ سلول CD4 در روده پشه وجود ندارد، ویروس نمی تواند تکثیر شود. در عوض، پشه ویروس را همراه با بقیه غذای خون هضم می کند.

علاوه بر این، پشه ها به اندازه کافی خون HIV مثبت برای ایجاد عفونت ندارند. پشه‌ها نه تنها مقدار کمی خون می‌گیرند، بلکه افراد مبتلا به عفونت HIV سطح بالایی از HIV در جریان خون خود ندارند.

آیا پشه ها می توانند سایر بیماری های مقاربتی را منتقل کنند؟

طبق تعریف، عفونت مقاربتی (STI) میکروارگانیسمی مانند ویروس است که عمدتاً از طریق خون، مایع منی، مایعات واژینال یا سایر مایعات بدن در طول فعالیت های جنسی، منبع قابل اعتماد بین افراد منتقل می شود. با این حال، آنها همچنین می توانند از طریق سایر روش های مشترک مایعات بدن مانند استفاده از سوزن مشترک یا تزریق خون نیز عبور کنند.

از آنجایی که پشه ها به افراد خون تزریق نمی کنند، فقط می توانند عوامل بیماری زا را منتقل کنند که می توانند در بزاق آنها زنده بمانند.

اگرچه این امکان برای انسان وجود دارد که بیماری های مقاربتی را از طریق بزاق به فرد دیگری منتقل کند، اما هیچ تحقیقی وجود ندارد که نشان دهد پشه ها می توانند بیماری های مقاربتی را از طریق بزاق خود به افراد منتقل کنند. این به احتمال زیاد به این دلیل است که این پاتوژن ها سازگاری برای تکثیر یا زنده ماندن در پشه ها ندارند.

با این حال، سایر پاتوژن ها دارای ویژگی هایی هستند که آنها را قادر می سازد زنده بمانند و در بزاق پشه ها تکثیر شوند. هنگامی که یک پشه حامل این ویروس ها یا عوامل بیماری زا باشد، می تواند آنها را هنگام نیش زدن فرد منتقل کند.

پشه ها چه بیماری هایی را منتقل می کنند؟

بیماری های منتقله از طریق پشه به هر بیماری اطلاق می شود که پشه بتواند آن را به انسان منتقل کند. این زمانی اتفاق می افتد که از میزبان مبتلا به عفونت تغذیه کند و هر گونه ویروس یا انگل موجود در خون را ببلعد. سپس می تواند این عوامل بیماری زا را از طریق بزاق خود به فرد بعدی که نیش می زند گسترش دهد.

پشه‌ها معمولا ویروس‌ها و انگل‌هایی را که در قاره ایالات متحده رایج یا وجود ندارند، منتقل می‌کنند. هنگامی که مردم به مناطق دارای پشه مانند مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به خارج از کشور سفر می کنند، مهم است که سعی کنید از نیش پشه جلوگیری کنید.

گونه های مختلفی از پشه ها وجود دارند که می توانند بیماری را گسترش دهند. این موارد عبارتند از:

• پشه های Aedes
• پشه های آنوفل
• پشه کولکس

بیماری هایی که پشه ها می توانند منتقل کنند عبارتند از منبع مورد اعتماد:

• مالاریا
• تب دنگی
• زیکا
• تب زرد
• چیکونگونیا
• آنسفالیت ژاپنی
• دیروفیلاریازیس
• مایارو
• تب دره ریفت
• ویروس رودخانه راس

چگونه در برابر پشه محافظت کنیم

قبل از سفر، توصیه می شود افراد در مورد بیماری ها یا خطرات سلامتی در مقصدشان تحقیق کنند. آنها می توانند از طریق ارتباط با مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) بهتر دریابند که چه خطری احتمال بالایی دارد.

بهترین راه برای جلوگیری از نیش پشه، استفاده از دافع حشرات ثبت شده توسط آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) است. استفاده از این دافع ها ایمن و موثر است و حاوی یکی از مواد فعال زیر است:

DEET
پیکاریدین که با نام KBR 3023 یا ایکاریدین نیز شناخته می شود
IR3535
روغن اکالیپتوس لیمو (OLE)
پارا منتان دیول (PMD)
2-اندکانون

مردم همچنین می توانند اقدامات دیگری را برای جلوگیری از نیش پشه انجام دهند. به عنوان مثال پوشیدن پیراهن، شلوار و جوراب آستین بلند و همچنین پوشاندن لباس برای پنهان کردن زخم هاب احتمالی باشد. مردم همچنین می توانند با پوشاندن شکاف ها در دیوارها و درها، استفاده از صفحه های پنجره و در و پوشاندن تخت ها با توری، موانع ساختاری ایجاد کنند.

علاوه بر این، دولت‌های محلی و برنامه‌های کنترل پشه می‌توانند از چندین روش برای کمک به کنترل جمعیت پشه‌ها استفاده کنند. به عنوان مثال، این می تواند شامل استفاده از منبع قابل اعتماد بزرگسالان برای کشتن پشه های بالغ یا استفاده از منبع معتبر باکتری Wolbachia باشد. این باکتری ها نمی توانند افراد یا حیوانات را بیمار کنند اما می توانند از رشد ویروس ها در پشه ها جلوگیری کنند.

جمع بندی

بیماری های منتقله از طریق پشه به بیماری هایی اطلاق می شود که پشه می تواند به افراد منتقل کند. به عنوان مثال می توان به مالاریا، تب دنگی و زیکا اشاره کرد. اگرچه پشه ها می توانند بیماری های خاصی را منتقل کنند، اما این شامل بیماری های مقاربتی نمی شود. بیماری های مقاربتی نمی توانند در پشه زنده بمانند و بنابراین نمی توانند از طریق نیش پشه منتقل شوند.

برای جلوگیری از بیماری های منتقله از طریق پشه، افراد باید سعی کنند از نیش پشه جلوگیری کنند. روش های موثر شامل استفاده از دافع حشرات ثبت شده در EPA، پوشیدن لباس های محافظ و پوشاندن شکاف ها در دیوارها، درها و پنجره ها است.